فن‌آوری BC یا همان بلاکچین می‌تواند برای هر تراکنش یا تبادل اطلاعاتی که دولت ها و حاکمیت ها با آن درگیر اند، مورد استفاده قرار گیرد. ویژگی‌های اساسی این فن‌آوری، پیاده‌سازی آن را در طیف گسترده‌ای از فرآیندها برای ثبت دارایی، موجودی، و تبادل اطلاعات، هم در مورد دارایی‌های ملموس مانند املاک فیزیکی، و هم دارایی‌های غیرملموس مانند رای، انواع ثبت و امتیاز ثبت اختراع، ایده‌ها، اعتبار، اطلاعات سلامت، انتخابات و غیره می باشد (سوان، 2015). ماهیت یک BC این است که هر سازمان دولتی پس از این می تواند "دفترکل" خاص خود را داشته و رهگیری کند، و مهمتر این که سازمان‌های دولتی می‌توانند به طور مشترک با هم کار کنند ، تکامل و رهگیری یک تاریخچه تغییر ناپذیر تراکنش‌ها را انجام دهند و رویدادهای متوالی مرتبط با اداره امور دولتی خود را تعیین کنند. Swan, 2015 

دولت‌ها از سراسر جهان نمونه‌های آزمایشی مختلفی از BCT را به اجرا در آورده اند.کاربردهای BC در دولت ها ماهیت‌های متنوعی دارند از هویت دیجیتالی، تصمیمات و احکام قضایی، تامین مالی و عوارض نوسازی شهرداری ها ، رهگیری پول، وضعیت تاهل، رای‌گیری الکترونیکی ،گذرنامه، مجوزهای کسب‌وکار، سوابق جنایی گرفته تا تمامی سوابق مالیاتی افراد مواردی هستند که مد نظر دولت ها و حاکمیت ها قرار گرفته است. فن‌آوری BC نیازمند شرایطی است که در آن چندین گروه، درگیر یک معامله یا مشارکت شوند. یک مثال خوب، اعطای مجوز به برگزار کنندکان رویدادهای جمعی مانند کنسرت‌ها و رویدادهای ورزشی و اجتماعی است که به تایید شهرداری، نیروی انتظامی ، آتش‌نشانی و سازمان‌های بهداشتی نیاز دارند و باید اطمینان حاصل شود که آن‌ها برای مواجه و خدمت رسانی با توده مردم آمادگی لازم را دارند. مثال دیگر و عمومی تر انتقال مالکیت خودرو است که برای پیدا کردن مالک خودرو، تاریخچه تمامی تراکنش‌های خودرو، با فرض اینکه خودرو دارای یک شناسه بدون ابهام و یکتا است بایستی بررسی و صحت سنجی شود. قانون می‌گوید که تنها مالک خودرو می‌تواند ماشین را بفروشد ، زمانی که خودرو به فروش می‌رسد، نیاز است تراکنشی ایجاد شود که در آن، مالک قبلی فروش خودرو، و مالک جدید خرید خودرو، و بانک (یا یک طرف دیگر) پرداخت مبلغ انتقال مالکیت را تایید ‌کند که عینا این مثال قابل تعمیم دادن به فروش و پیش فروش خانه و آپارتمان ها است که متاسفانه افراد سودجو در میان کلاهبرداری های متعددی را انجام داده اند.

اما در سوی دیگر ، برخی اندیشمندان این حوزه استدلال دیگری دارند و آن را ابزار دولت های آینده نمی دادنند چرا که BC "یک فن‌آوری نهادی از حاکمیت های نوین است که با سایر نهادهای اقتصادی و سرمایه‌داری منظور شرکت‌ها، بازارها، شبکه‌های اقتصادی و اجتماعی و حتی خود دولت‌ها و ساختارهای آن ها رقابت می‌کند" (داویدسون، دی فیلیپی و پاتس، 2016، ص. 1) برخی از آنها حتی یک قدم هم فراتر رفته اند آتزوری (2015) اظهار داشته که BC را می‌توان به عنوان فن‌آوری‌ای که با نقش دولت در جامعه رقابت می‌کند ، مقایسه کرد و شاید در آینده دولت ها و حاکمیت هایی به این سبک و سیاق دیگر وجود نداشته باشند یا حداقل تحت تاثیر آنها قرار گرفته باشند.درست است که این فن‌آوری‌ها ابزارهای فشار به دولت ها و حاکمیت ها هستند اما با این وجود ، کاربردهای جذاب نباید نادیده گرفته شوند. بنابراین و از این رو تحقیق برای تعیین جایگاه این دیدگاه با بینشی واقع‌گرایانه‌تر که هم مولفه‌های فنی و هم سازمانی را در نظر بگیرد مورد نیاز است. چیزی که BCT باید ارائه دهد این است که، به جای این که تراکنش‌ها به طور مستقیم توسط سازمان‌های دولتی رسیدگی شوند، آن‌ها را می‌توان با استفاده از فن آوری دفتر کل توزیع‌شده که روی سامانه های (پلتفرم‌ها) P2P اجرا و رسیدگی نمود.این سامانه های P2P توسط (یا به نمایندگی از) سازمان‌های دولتی بایستی فعال‌سازی و تسهیل شوند. از این رو مساله پیش رو چنین خواهد بود و سوالاتی را ایجاد می کند که چه کسی بایستی راه انداز ، مجری و پشتیبان اصلی باشد؟! انتظار چنین است که احتمالا در آینده این کار همچنان توسط دولت های پیشرو انجام شود اما ممکن است به دلایل مختلفی تراکنش‌های واقعی بدون دخالت دولت انجام شود. (Davidson, De Filippi, & Potts)

7 خرداد 1399