وبلاگ

فراگیری کرونا ویروس منجر به تعطیلی تمامی مدارس و دانشگاه های کشور و توقف روال آموزشی برای جامعه تقریباً 14 میلیونی از دانش آموزان و دانشجویان ایرانی گردید. این واقعیت جدید (فلج شدن نظام آموزشی کشور) و البته برای دومین بار در کشور ، نحوه مدیریت و پیش فرض آموزشی را کاملا دگرگون ساخته است. به دلایل مختلف که جلوتر به آنها خواهیم پرداخت این شوک دیر یا زود بایستی در کشور اتفاق می افتاد. ولی نکته مهم و حائز اهمیت این است که اگر زمانی برای ارزیابی مجدد نظام آموزشی کشور جهت اعمال تحول دیجیتالی مد نظر بود ، اکنون دقیقا آن زمان است. پیامد این رخداد عجیب ، اثبات کرد که در ساختار و نظام آموزشی کشور هیچ گونه اثری از مدیریت استمرار کسب و کار یا همان Business Continuity Management دیده نمی شود لذا به نظر می رسد راه تحقق تحول دیجیتال از مسیر درک درست مدیریت استمرار کسب و کار می گذرد.

فن آوری های دیجیتالی نوظهور بسیاری از مدل های کسب و کار سنتی را تغییر داده و حتی در برخی موارد سبب ایجاد یک مدل تجاری کاملا جدید شده اند، که ما به آن فن آوری ها ، اخلال گر ، مخرب یا همان Disruptive Technologies می گوییم . شرکت های چون Uber ، Airbnb ، Skype ، Alibaba بهترین نمونه ها از دخالت فن آوری در سطح تخریب ساختارهای کسب و کارهای سنتی و همچنین تخریب در سطح ساختار سازمانی آن شرکت ها و صنایع می باشند ،که البته به لطف این اخلال (تخریب ) بوده است که آنها و مدل های جدید تجاری آنها در دنیا موفق شده است. درست است که هنوز خیلی از نظام های خرده فروشی دنیا بطور کامل دیجیتالی و متحول نشده اند اما بازیگران اصلی این حوزه این خطر را عمیقا درک کرده اند و در حال پذیرش برای یک مهاجرت دیجیتالی و ایجاد یک نقشه راه تحول دیجیتال برای خود هستند تا پس از آن بتوانند روند تغییر شکل خرید و فروش در صنعت خود را ایجاد کنند.

یکی از مرفه ترین و قدیمی ترین شهرهای چین واقع در استان ژیانگ با عنوان بهترین شهر تجاری چین به خاطر قرار گرفتن غول تجاری چین " علی بابا" در این شهر ، در آستانه یک تحول بزرگ قرار دارد. اخیرا در تاریخ 29 آوریل 2020 از سامانه جامع و هوشمند مدیریت شهری تحت عنوان مغز شهر City Brain رونمایی شد که تمرکز اصلی آن مسکن ، شهرسازی و کنترل ترافیک می باشد.

علیرغم سابقه چند هزار ساله در تولید مبل و تخت خواب در ایران و همچنین شروع جدی تولید تجاری آن به سبک اروپائیان هم زمان با دولت عثمانی در زمان صفویان ، این صنعت مبلمان ترکیه است که طی دو دهه گذشته با هدف رشد اقتصادی سریع موفق به کسب سهم بازار خاورمیانه خصوصا کشورهای عربی شده است و حتی در بازار کشور همسایه و رقیب خود ایران هم ، جایگاه بزرگی را به خود اختصاص داده است. در خصوص این که دولت ترکیه چگونه با محرک اقتصادی ویژه ، نظیر کاهش مالیات بر ارزش افزوده انگیزه صادرات را بین تولید کنندگان زیاد کرده است ، بحث زیاد است. اما نکته مهم این است که در حال حاضر این کشور قویترین کاندید مبلمان در بین مردمان کشورهای عربی است و در ادامه این مسیر راهبردی ، با هدف حفظ و افزایش روابط اقتصادی خود و کشورهای عربی در حال برنامه ریزی به روی یک طرح تحول دیجیتال ویژه برای این صنعت می باشد

چیزی که قطعی می دانیم نحوه تعامل شهروندان با خدمات و محصولات ارائه شده توسط سازمان هایی است که مدیریت شهری را به عهده دارند این سطح از تعامل است که بر کیفیت کلی زندگی شهروندان تأثیر می گذارد چرا که مشارکت آنها به عنوان مهمترین جز از اکوسیستم شهری در تصمیم گیری ها و خط مشی گذاری های عمومی حکمرانان تأثیر می گذارند. حال این سوال پیش می آید که این اتفاق در سبک حکمرانی دیجیتال در شهرهای هوشمند به ویژه با پیشرفت های اخیر ناشی از تجاری سازی فن آوری های نوظهور چگونه رخ خواهد داد و اساس چالش های این حوزه برای ارتقاء سطح آگاهی شهروندان چیست و آیا این سبک را می توان به عنوان یک ابزار اساسی برای یک دموکراسی غیر متمرکز در نظر گرفت.

هشت فن آوری مخربی که به ما می گوید قوانین برای گذشته است با قوانین در آینده نمی توان زندگی کرد؟!                     این جمله دقیقا بدان معنی است که بایستی به آینده توجه داشت ، در زندگی فعلی ما ، قوانینی حاکم است که خواسته یا نا خواسته تابع آنها هستیم. یکی از آن قوانین ، دانش افزایی است که به واسطه آن مهارت های لازم را جهت کسب شغل مطلوب و آتی خود به دست آوریم. اما آیا شرکت در این ضیافت اندیشه ورزی آن هم در دنیای شبه دیجیتال امروزی ، ما را واقعا واجد شرایط در آینده پیش رو می کند؟ برای پاسخ به این سوال ، فن آوری هایی را که امروز استفاده می کنیم با فن آوری هایی که  در آینده بازنشستگی خود (حدود 20 سال آینده) با آنها مواجه خواهیم شد را مقایسه کنید تغییر بسیار وحشتناک خواهد بود.

در دنیای دیجیتال امروزی و در بین این همه فناوری سوال مهمی طرح می شود که " مغز متفکر مردم و حکومت ها چیست یا کیست ؟ " سوالی که ذهن را به سمت جایگاه جدیدی برای هر دو آنها می برد ، امروز مردم و حاکمیت ها در جایگاهی قرار گرفته اند که حضور همه جانبه و تعامل آنها با هم ، تحت تاثیر فناوری های دیجیتال نوظهور است ، نوعی سبک جدید زندگی و سبک جدید حکمرانی ... اما واقعیت این است که بزودی فناوری های نوظهوری چون هوش مصنوعی موجب ظهور حکومت و ملت های هوشمند خواهند شد

دولت موازی اصطلاحی است که توسط مورخ آمریکایی رابرت پاکستون برای توصیف مجموعه سازمان ها یا موسساتی که مدیریت و ساختار آنها شبیه دولت است و از این رو ایجاد شده اند اطلاق می شود ، اما به طور رسمی جزئی از دولت یا دولت قانونی نیستند. در واقع آنها برای ترویج ایدئولوژی حاکم سیاسی و اجتماعی دولت خدمت رسانی می کنند . دولت موازی با "دولت درون یک دولت" تفاوت دارد هر چند که این دو واژه در خیلی از موارد توسط سیاسیون به جای هم به کار گرفته می شوند اما فرق هایی بین آنها وجود دارد ...

اولین جمله ای که می توان گفت این است که تفاوت را نباید در فن آوری یا سیستم های به کار گرفته شده یا حتی داده های تولید شده دید بلکه باید در هدف هر یک از آن دو مقوله دید اهدافی که داده های قابل استفاده تر ، به روز تر ، دقیق تر ، کامل تر ، در دسترس تر ، مفیدتر و کم هزینه تر را ایجاد می کند.

مدیریت استمرار کسب و کار عبارت است از نوعی برنامه ریزی و آمادگی بالقوه سازمان ها ، شرکت های دولتی و خصوصی برای حفظ کارکردهای تجاری و یا از سرگیری سریع کسب و کارهای خود پس از وقوع یک فاجعه و رخداد در ابعادی که آنها توان مواجهه با طیف رخدادهای مختلف فورس ماژوری را داشته باشند مثل سیل ، زلزله ، آتش سوزی ، حملات سایبری و نمونه اخیر آن در کشور اپیدمی ویروس کرونا (کوید 19).